Benim rutin bir günüm aşağı yukarı şöyledir; Rü. okula yollanır, kediler beslenir ve kovalanır,kahvaltı yapılır, bir eğitim videosu, ses kaydı, sesli ders notu açılır, ortalık toplanırken ya da masa başında kulaklıkla dinlenir,kediler yine kovalanır:) seans varsa gerçekleşir,.
Sonra Rü. gelir, Rü.yle didişilir/oynaşılır/bir şeyler yenir/mini ders kavgası yapılır:)), sonra tekrar ders videoları uzun süre dinlenir, varsa eğitime girilir(ki genelde geceleri hep vardır), yazmam icab eden bir şey varsa yazılır, olmazsa olmaz can dostlarla mutlaka birkaç dakika selamlaşılır, Aramam gerekenler aranır (çok kafam doluysa onu da unutabiliyorum),bir şeyler okunur,mutfak toplanır(gece yarısı-çok yorgunsam yapamıyorum),yatmadan son bir eğitim videosuna daha bakılır,kedi kovalanır ya da birlikte uyumak için ikna edilir, zorlanılmaz:))sevdiğim diziden bir 20dk izlerim ve istiklal marşı kapanış..
.
Bugün ve yarın uzun süren bir eğitimimiz var..ve ben ona girmeden, başka bir eğtim videosu izlemek için youtube'a bakıyordum:) takıntılı bulursanız halimi, anlarım.. sorun değil. Bir video ararken, sevgili Ferdi Özbeğen'in bir videosuna denk geldim ve birkaç dakika bakmış bulundum.. çalan şarkı şuydu:
.
Kaderimde hep güzeli aradım
İçimdeki sazlar başka söz başka
Hayalimde canlanırken muradım
Duvardaki resim başka sen başka
Gökyüzünde otağ kurdum oturdum
Yeryüzünde hayat başka ruh başka
Bu sevdadan artık ben de yoruldum
Yaz yağmuru kış yağmuru bambaşka
.
80'ler olmalı.. Ferdi Özbeğen tam anlamıyla artistik bir vecd ile seslendiriyordu eseri..gözleri, gözlerinin altındaki kırışıklar, mimikleri, elleri, piyanosu ayrı bir hazla konuşuyordu. Şarkıyı başa alıp tam 6 kez izledim,sonrasını saymadım. İlk kez mi duydum bu şarkıyı, ilk kez mi gördüm #FerdiÖzbeğen 'i, ilk kez mi böyle ağladım, bilinmez.
.
Hayat, geçiyor. Bu konuda tavsiyeye, teselliye ve akıl almaya oldukça kapalıyım fakat kendimizi kaptırdığımız şey (o her neyse artık!), en çok kendimizi bizden alıyor olabilir mi? Cevap evet ya da hayır ise bence 2 türlü de kaosa hizmet ediyor; sanırım o yüzden "bildiğimiz cehennemin" sınırlarındaki konfora âşık olup, "bilmediğimiz cennetin" yollarına vuramıyoruz kendimizi..
Öyle işte...
Deniz
...
Not: Bu yazı mail adresinize isteğiniz dışında ulaşıyorsa lütfen abonelik ayarlarınızı kontrol edin ve diliyorsanız, iptal edin. Bu konuyla ilgili denizsaraced@gmail.com adresinden bana ulaşabilirsiniz.